Οι Βαβδινοί στν ουρχήστρα

Ου Γιώρς κι ου Νικουλάκους απ' τν Βάβδου κατέφκαν τσ' Σαλουνίκ' να ιδούν έναν γιατρό κι του βράδ' ιπιδή άκουαν συνιχώς ότ' του Μέγαρου ίνι ουραίου απουφάσισαν να παέν να ακούσν' μια συναυλία π' παίζ' ου γιός τσ' γειτόνσσας βιουλί.
Τν άλλ' μέρα, τσ' βλιέπ' ου Γιώρς ου Τσιάτσιαρς κι τσ' ρουτάει:
-Τι γιένκι ρε ικεί σιακάτ' τσ' Σαλουνίκ'; Πως ήταν η συναυλία;
Κι απαντάει ου Νικουλάκους:
-Τί να σι πω βρε Γιώρ'; Δεν κατάλαβαμι τι γιένκι. Τα κούρτζαν (κούρντιζαν), τα κούρτζαν, τα κούρτζαν, κι όταν ήταν να παν να παίξν' κάνα καλό χαβά, τα παράτσαν χαμπλά, κι σκώθκων κι έβγαν....